Mijn eerste kennismaking met Afrika in 1999 was indrukwekkend: de samenleving en de natuur. Veelzijdig en imposant. Het werd míj́n continent…
De rugzakreizen daarna waren avontuurlijk en ongebonden. Bao spelen, eten koken op een houtvuur en slapen in een tent. Zo kwam ik in contact met mensen in Malawi buiten de gebaande wegen waar kleine boeren een stukje grond bebouwden. Gewoonlijk met mais als basisvoedsel voor eigen gebruik. Vanwege het armetierige aanzicht was het eerste wat toen in mij opkwam ‘dit wordt nooit wat’. Over mijn waarnemingen heb ik aantekeningen gemaakt en die later onderbouwd uitgewerkt om te kunnen gebruiken als naslagwerk. Ik kreeg al snel begrip voor de traditionele landbouwmethode van vader op zoon dat ondanks het gebrek aan achtergrondkennis in ruime mate werd gecompenseerd door ervaring…
Mijn persoonlijke situatie leende zich de afgelopen jaren niet om terug te keren. Ik had als boerenzoon en met mijn ervaringen makkelijk een seizoen kunnen helpen en ervan kunnen leren. Het had gekund door andere prioriteiten te stellen. Nu kan het niet meer vanwege mijn lichamelijke gesteldheid en dat spijt mij…
Wat nog wel kan is het objectief beschrijven van de thematische voorstudies tot een leesbaar geheel. Niet betweterig bedoeld en verre van compleet. De bijdrage is bedoeld om iedereen die wil of moet weten te informeren dat de Malawiaanse samenleving door gebrek aan middelen en mogelijkheden en door uitbuiting met medeweten van de waterhoofdige regering uitzichtloos in armoede zal blijven leven…
Laat de tekst hierna een vrijblijvende inleiding zijn voor een gedreven coördinator om ergens in Malawi een gemeenschap onafhankelijk te maken en vrij van honger…
Ton Goossens
P.S.
-Het is toegestaan om tekstdelen voor niet-commerciële doeleinden te gebruiken mits de strekking identiek is en wordt verwezen naar www.overmalawi.nl.
-Door onderling afwijkende onderzoeksgegevens in tijd, plaats, onderwerp en onderzoeker, mag geen absolute waarde worden toegekend aan het cijfermateriaal op de website.
